Prośba

Kochani!

Jak sam tytuł notki wskazuje, mam do Was prośbę. Chodzi mi o komentarze. Jest kilka osób, które komentują regularnie i jestem im za to ogromnie wdzięczna, ale patrząc na ilość wyświetleń, widzę, że czyta to znacznie więcej osób niż te kilka nielicznych. W sumie, niedługo liczba odwiedzin dobije 15 i pół tysiąca, a komentarzy jest dokładnie 96. 

Cieszę się, że tyle osób czyta moją historię, ale naprawdę chciałabym poznać Wasze zdanie, uwagi na ten temat. Ci, którzy sami prowadzą blogi na pewno wiedzą, ile komentarz znaczy dla autora(ki), ale są tu też osoby, które tego nie robią, więc chciałam im to wyjaśnić.

Każdy komentarz, każde słowo jest czymś, na co autor(ka) czeka, co daje mu motywację do napisania kolejnych rozdziałów, powstrzymuje przed rzuceniem tego wszystkiego w cholerę, często przywraca wiarę w siebie, jest tym wsparciem, którego każdy potrzebuje. 

Tylko jednego dnia, kiedy wrzuciłam rozdział, było 90 wyświetleń i 1 komentarz. Jeden.

Rozumiem, że nie każdy ma czas od razu komentować, ja też czasami czytam coś w pośpiechu na telefonie, ale zazwyczaj siadam potem nad tym w domu i piszę tak, żeby autor wiedział, że mi na tym zależy. To naprawdę nie zajmuje aż tyle czasu.

Nie mam zamiaru rozpoczynać tej popularnej zabawy "50 komentarzy albo nie będzie rozdziału", bo mnie to irytuje, mam wrażenie, że autor(ka) w momencie wstawienia posta z takim wymaganiem, przestaje szanować swoich czytelników. 

Niczego od nikogo nie żądam i historii tej nie przerwę, ale mimo wszystko byłoby mi naprawdę miło, gdyby ktoś wziął sobie do serca to, co właśnie tu napisałam.

Cassandra